موسیقی و شعر از زمان های قدیم با
یکدیگر همراه بوده اند و در
هرچه فن موسیقی رشد کند، نیازش به شعر کمتر می شود تا وقتی که بتواند بی کمک آن از عهده بیان منظوری برآید ولی هیچگاه از آن بی نیاز نخواهد بود، به خصوص در کشور ما که هنوز هم شعر جزء جدا نشدنی موسیقی است و همواره کلمه ساز و آواز با هم به کار برده می شود.
تاثیر شعر و موسیقی بر هم
شعر و موسیقی زبان دل و احساس اند و بی گمان آنچه از
دل خیزد لاجرم بر دل نشیند و همچنین است نثرهای فصیح و دانشین .اگر
شعر نمایانگر بخش ناكامی ها و موسیقی مونس و همدم دوران تنهایی ها و سختی ها و بدبختی های بشر بوده است. هم اكنون نیز انسان مترقّی
هنگام اندوه زمزمه می كند و موقع خستگی به آهنگی جالب گوش فرا می دهد. نوای ساز،
او را به عالم آرزوها می كشاند و شعری نغز و بدیع به او بال و پر خیال می بخشد تا
بتواند در آسمانهایی كه روح حساس سرمدی برای وی بوجود آورده پرواز و با مبدأ و كل،
كه هستی بخش عالم وجود است راز و نیاز كند.
در تاریخ ادب و موسیقی به داستانها و
نكاتی برجسته از تأثیر ادب و آهنگ بر می خوریم و همچنان با پی گیری